Słowniczek - Koło Łowieckie "Jeleń-Wołkowyja"

KOŁO   ŁOWIECKIE
"JELEŃ"
w  WOŁKOWYI
MENU
Przejdź do treści

Słowniczek

Zwierzyna > Kynologia

Słowniczek

•         aport - rozkaz dla psa myśliwskiego: przynieś
aportowanie - przynoszenie przez psa myśliwskiego zwierzyny ubitej oraz postrzałków

•         bobrowanie - brodzenie i szperanie psa myśliwskiego w wodzie, błocie, po chaszczach i zaroślach

•         buszowanie - przetrząsanie przez psa myśliwskiego w poszukiwaniu zwierzyny krzaków, zarośli, łąk

•         chody - sposób (tempo) poruszania się psa myśliwskiego w terenie.

•         farba - krew zwierzyny

•         galop - szybki chód wykonywany w skokach

•         gon - o psie myśliwskim; ścigać, pędzić zwierza, podążać za zwierzyną

•         gonienie głosem - ściganie zwierza głośno ujadając

•         gonienie milczkiem - ściganie bezgłośnie przez psy zwierza

•         gonienie na oko - ściganie przez psa zwierza, którego widzi a nie po tropie.

•         gonienie w piętę, gonienie pod trop - gonienie przez psa myśliwskiego zwierza w kierunku przeciwnym niż prowadzą tropy

•         gracz
- doświadczony zwierz (szczególnie zając, lis) zwodzący goniące go psy, nieraz już szczwany

•         kłus - chód szybszy od stępu, lecz wolniejszy od galopu

•         łgarz - pies, który goniąc daje głos pomimo braku zwierza lub jego ciepłego tropu

•         marking - w odniesieniu do aporterów zdolność zapamiętywania miejsc upadania zestrzelonego ptactwa (kilku sztuk)

•         milczek - pies myśliwski, który goniąc zwierza na oko lub podążając jego ciepłym tropem nie daje głosu

•         okładanie pola - przeszukiwanie za zwierzyną pola przez psy myśliwskie, które przecinają je po zygzakowatej linii w prawo i w lewo, podążając zawsze przed myśliwym

•         oszczekiwacz - pies oszczekujący znalezioną zwierzynę, przyzywający myśliwego głosem

•         oznajmiacz, anonser - pies, który po znalezieniu zwierzyny wraca do myśliwego i prowadzi go do niej

•         płochacz - pies nie wystawiający zwierzyny, lecz po zwietrzeniu jej wypłaszający ją

•         sfora - dwa psy tej samej rasy lecz odmiennej płci

•         stęp - najwolniejszy chód

•         stójka, wystawianie - zatrzymanie się wyżła w charakterystycznej postawie przed zwietrzoną zwierzyną

•         stójka martwa - stójka, w której pies trwa mimo otrzymanego rozkazu ruszenia zwierzyny

•         stójka pewna - stójka niezawodna w odróżnieniu od pustej

•         stójka pusta - błąd popełniany przez wyżła, który robi stójkę mimo nieobecności zwierzyny w pobliżu

•         stójka słaba - stójka, którą wyżeł samowolnie przerywa i zaczyna spędzać zwierzynę

•         stójka twarda - taka stójka, w której pies trwa nieruchomo do czasu otrzymania rozkazu ruszenia zwierzyny

•         ściąganie - wolne, miękkie, ostrożne zbliżanie się samowolne do zwietrzonej zwierzyny

•         wiatr – węch psa myśliwskiego

•         włóczka
– sztuczny ślad tworzony przez ciągnięcie po ziemi martwego zwierza



Darmowy licznik odwiedzin
Wróć do spisu treści